Wanneer heb ik voor het eerst een Wallander gelezen? Dat zal toch 10 jaar geleden zijn, het moet terug te zoeken zijn. We waren net met vakantie in Ystad geweest. Bij toeval, echt waar. Het wemelt nu van de Wallander dingen daar. Mankell kan goed schrijven en heeft prima plots al ben ik
Inmiddels ben ik een beetje Wallander moe, het concept wordt uitgemolken en de TV soap met Krister Henriksson is zo’n clichee. Ook Mankell moe trouwens. Toch kan ik het niet laten de verfilmingen te volgen en zeker die van de eerste verhalen.
Gisteren zag ik de oudste versie met Ralph Lasgård van het verhaal van de tot moordende indiaan verworden broer van een verkracht meisje. Een paar weken geleden was de allernieuwste te zien op BBC met Kenneth Brannagh. Beide liggen erg dicht bijelkaar: oude aankleding, weinig aantrekkelijke personages en Wallander als totale loser naast natuurlijk de eigenzinnige rechercheur. Ralph is voor mij moeilijk want hij was eerder in Beck te zien en daar totaal op zijn plaats in een heel andere rol. De Lasgård versie geeft veel details en is mooi rustig zei het wat gedateerd verfilmd. Waard om te zien, zeker als vergelijking.
Bij het lezen van het boek voelde Wallander toch meer als een soort Morse, bij de verfilmingen krijg je bijna plaatsvervangende schaamte bij het zien van de wanhopige figuur, die wordt neergezet. Hij heeft waardige vrouwelijke opvolgers in de Killing en Bron de brug maar zij voelen sterker, weerbaarder. In Zweden zijn opvanghuizen voor mannen, die het niet meer aan kunnen. Wat is in Zweden het zwakkere geslacht?? Dat heb ik me wel vaker afgevraagd.